W 1928 r. podczas prac w laboratorium w St. Mary’s Hospital odkrył działanie opracowywanej substancji. Następnie w 1929 r. szczegółowo przedstawił antybakteryjne działanie kultur pleśni. Fleming dowiódł, że niektóre szczepy Penicillinum wytwarzają antybakteryjną substancję, którą można wyodrębnić. Nazwał ją „penicyliną”. Co ciekawe nazwa penicylina została przez Flaminga odnotowana po raz pierwszy w jego notatniku 7 marca 1929 r. Wcześniej posługiwał się określeniem np. sok pleśniowy, płyn pleśniowy. 13 lat po odkryciu penicyliny w Oxfordzie zakończono ba- dania będące pierwszą próbą kliniczną przeprowadzoną na pacjentach. Umożliwiło to produkcję antybiotyku na szeroką skalę. Już w 1944 r. największym producentem penicyliny była firma należąca do Charlesa Pfizera.

Literatura

R. Rembieliński, B. Kuźnicka, Historia Farmacji, Warszawa, 1972.

M. B. Michalik (red.), Kronika medycyny, tłum. T. Płusa, Warszawa, 1994.

Fot.: www.freeimages.com