Podstawową funkcją opakowania jest utworzenie granicy pomiędzy produktem a otaczającym je środowiskiem. Ogranicza to wpływ czynników środowiskowych na znajdujące się wewnątrz opakowania produkty, a tym samym umożliwia zachowanie ich dotychczasowej jakości.

Tworzenie takiej bariery jest funkcją pierwotną opakowania, której spełnienie stanowi warunek konieczny, aby dany wyrób mógł być nazwany opakowaniem. Funkcje pierwotne związane są z relacjami pomiędzy środowiskiem zewnętrznym a zawartością opakowania i odwrotnie. Do funkcji pierwotnych należy również ułatwienie przemieszczania towaru oraz w znaczącym zakresie dostarczenie informacji o zawartości opakowania. Natomiast funkcje wtórne wynikają z różnokierunkowego wykorzystania funkcji pierwotnych, np. podniesienia funkcjonalności, komfortu użytkowania, spełnienia wymagań marketingowych, wyodrębnienia produktów przyjaznych środowisku itp. [1].

Inteligentniejsze

Stosunkowo nowym kierunkiem w opakowalnictwie jest wykorzystanie w opakowaniu tzw. materiałów inteligentnych. Opakowania inteligentne (ang. intelligent packaging) mają na celu monitorowanie i dostarczanie informacji o produkcie, jego jakości, bezpieczeństwie lub lokalizacji. Mimo że koncepcje tego typu opakowań są rozwijane od wielu lat, a także wprowadzane są nowe materiały, zastosowanie inteligentnych materiałów w opakowaniach nie jest powszechne. W literaturze przedmiotu sugeruje się jednak, że posiadają one znaczny potencjał rozwoju, zwłaszcza w tych zastosowaniach, gdzie ich wykorzystanie daje wyraźne korzyści, a wzrost kosztów wytworzenia jest akceptowalny [2].

Artykuł przeczytasz w wydaniu 3/2019 czasopisma Przemysł Farmaceutyczny