Raport wskazuje na istotną różnicę między tym, jak płatnicy i użytkownicy końcowi (pacjenci i klinicyści) postrzegają wartość innowacji terapeutycznych. Konsekwencją tej rozbieżności jest sytuacja, w której zarówno płatnicy, jak i organy HTA często pomijają wartość dodaną płynącą z doświadczeń i potrzeb pacjentów, a ich ocena skupia się wyłącznie na wynikach klinicznych. 

Natomiast w ocenie należałoby wziąć pod uwagę również wpływ choroby na jakość życia: sposób radzenia sobie z chorobą i integracja leczenia z codziennym życiem, co ma znaczący wpływ nie tylko na pracę, ale także na czas spędzony z rodziną i przyjaciółmi. Wnioski płynące z raportu pokazują, że budowanie pacjentocentrycznego systemu ochrony zdrowia zobowiązuje do uwzględniania doświadczeń pacjentów z nowymi terapiami.