W 1988 roku zapoczątkowano Światową Inicjatywę na rzecz Eradykacji Polio (Global Polio Eradication Initiative [GPEI]), polegającą na organizacji masowych akcji szczepień w krajach rozwijających się oraz kontynuacji szczepienia w krajach, w których wyeliminowano już zachorowania.

Liczba przypadków poliomyelitis na świecie zmniejszyła się o 99,9% od 1988 roku, przybliżając świat bardziej niż kiedykolwiek wcześniej do eradykacji poliomyelitis.

W Stanach Zjednoczonych choroba została wyeliminowana w 1979 r. W 1994 roku obie Ameryki zostały uznane za wolne od poliomyelitis. Europa poszła tym śladem w 2002 roku. Masowe wysiłki w zakresie szczepień rozpoczęte w Indiach w 1997 roku, doprowadziły do eliminacji zachorowań wywołanych dzikimi wirusami poliomyelitis w 2014 roku.

W 2015 roku ogłoszono eradykację dzikiego wirusa polio typ 2, w 2019 roku- eradykację dzikiego wirusa polio typ 3. Obecnie na świecie występują tylko szczepy polio typ 1.

Dziki wirus polio typ 1 występuje jeszcze w Afganistanie i Pakistanie. W 2019 roku odnotowano 29 zachorowań w Afganistanie oraz 147 zachorowań w Pakistanie.

W 26 krajach występowały zakażenia szczepami wirusa polio pochodzenia szczepionkowego (circulating vaccine-derived polioviruses [cVDPV]), które w wyniku mutacji nabywają ponownie zdolności neurowirulencji i krążenia w populacji. Powstawaniu zmutowanych szczepów sprzyjają niskie wskaźniki stanu zaszczepienia populacji przeciwko polio.

Obecnie najważniejszym wyzwaniem pozostaje możliwość kontynuowania programów szczepień przeciwko poliomyelitis w celu utrzymania jak największego poziomu zaszczepienia.

Szczepienia powinny być realizowane, dopóki na świecie występują jeszcze zachorowania dzikimi szczepami polio.