Spotkanie znajomych. Pada pytanie: „gdzie pracujesz?”. Odpowiedź: „w zwierzętarni”. I wtedy zaczynają się oskarżenia na temat męczenia i znęcania się nad zwierzętami. Żeby wyjaśnić laikowi, na czym faktycznie polega praca w zwierzętarni uniwersyteckiej, potrzeba naprawdę dużo czasu. Przyznaję jednak, że często po prostu lepiej powiedzieć, że pracuje się naukowo…

Badania nad nowymi lekami niejednokrotnie muszą być przeprowadzane z udziałem zwierząt laboratoryjnych. Nowa Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady EU 2010/63/EU ma na celu poprawę dobrostanu i wzmocnienie ochrony zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych oraz rozszerzanie możliwości badań alternatywnych.

Reguła 3R
Obecnie całkowite wyeliminowanie zwierząt z doświadczeń nie jest możliwe, dlatego wspomniana dyrektywa ma zapewnić im możliwie jak najmniejsze narażenie na stres, ból i dyskomfort. Nakazuje one ścisłe stosowanie się do reguły 3R:
• reduction – zmniejszenie liczby zwierząt wykorzystywanych do badań;
• refinement – udoskonalanie procedur eksperymentalnych w celu poprawy dobrostanu i minimalizacji
cierpienia zwierząt;
• replacement – zastąpienie, wykorzystywanie modeli w badaniach (metody in silico, in vitro).

Pracownicy zwierzętarni
Przestrzeganie praw i zasad postępowania ze zwierzętami laboratoryjnymi leży w gestii osób wykonujących doświadczenia oraz, a może przede wszystkim, osób które odpowiadają za hodowlę, opiekę oraz dystrybucję zwierząt na cele naukowe. Takimi osobami są właśnie pracownicy zwierzętarni. Kontrolę i nadzór nad naukowcami oraz pracownikami zwierzętarni przeprowadza Lokalna Komisja Etyczna oraz Powiatowy Lekarz Weterynarii.

Cały artykuł można przeczytać w magazynie "Przemysł Farmaceutyczny" 1/2014
Fot.: www.sxc.hu