Komórki linii zarodkowych/embrionalnych, a szczepionki przeciw COVID-19
AstraZeneca i Johnson&Johnson wykorzystują do produkcji swoich szczepionek wektorowych przeciw COVID-19 zmodyfikowane genetycznie linie komórkowe, odpowiednio HEK293 i PER.C6. Wprowadzone modyfikacje umożliwiają namnażanie wektora wirusowego, głównego składnika tych szczepionek. W przypadku szczepionki AstryZeneci wektorem jest adenowirus szympansi ChAdOx1. Szczepionka Johnson&Johnson opiera się o ludzkiego adenowirusa typu 26. Obecne w szczepionkach nie są zdolne do namnażania się w komórkach osoby szczepionej, gdyż z ich genomu usunięto dwa regiony genowe, które kodują czynniki niezbędne adenowirusowm do replikacji. W ich miejsce wstawiono natomiast gen kodujący białko S koronawirusa SARS-CoV-2.
Komórki HEK293 i PER.C6 zmodyfikowano w taki sposób, że do ich genomu włączono te regiony, a ich ekspresja zapewnia adenowirusom możliwość replikacji - nowe wiriony opuszczają komórkę i trafiają do medium hodowlanego skąd są pobierane. Dzięki temu możliwe staje się pozyskiwanie wektorów wirusowych do szczepionki, które po jej podaniu, mają zdolność zakażania komórki ludzkiej i wnoszenia do niej instrukcji w jaki sposób ma wyprodukować obce białko (w przypadku C19 wnoszą one instrukcję jak wyprodukować białko S koronawirusa), ale nie są w stanie w tych komórkach się namnażać, upowszechniać się w organizmie i powodować choroby.
Komórki HEK293 wykorzystywane do produkcji adenowirusa w szczepionce AstryZeneki wyizolowano pierwotnie w 1973 r. z materiału aborcyjnego ludzkich komórek embrionalnych nerki. Od tego czasu są pasażowane w warunkach laboratoryjnych i wykorzystywane w ogromie badań biomedycznych.
Komórki PER.C6 wykorzystywane do produkcji adenowirusa w szczepionce J&J wyprowadzono z tkanki siatkówki zarodka ludzkiego uzyskanej w wyniku zabiegu indukowanego poronienia przeprowadzonego w 1985 r.
Celem przeprowadzonych aborcji nie było pozyskanie linii komórkowych. Zrobiono to przy okazji, w celach badawczych. Uzyskane komórki udało się hodować, więc je zachowano.
Komórki te pozyskane nie były po to, by produkować szczepionki. To znacznie późniejsze zastosowanie. W przypadku HEK293 pojawiło się ono dopiero w 1985 r., gdy zaadaptowano hodowle tych komórek w płynnym medium (wcześniej prowadzono hodowle płytkową).
Linie te pozyskano dawno temu i od tego czasu niezliczoną liczbę razy przepasażowano w warunkach laboratoryjnych.
Linie te, a zwłaszcza w HEK293, wykorzystuje się w szeroki sposób w rozmaitych badaniach biomedycznych (czy zatem ogrom osiągnięć, który się dokonał z wykorzystaniem tych linii należy uznać za nieetyczne?)
By wyprodukować szczepionki przeciw COVID-19 w oparciu o technologię wektorową nie trzeba było przeprowadzać żadnej aborcji, nie ucierpiała żadna istota ludzka.
Wykorzystywanie linii takich jak HEK293 czy PER.C6 w produkcji szczepionek przeciw C19 nie promuje aborcji.
Komórki HEK293 i PER.C6 nie wchodzą w skład szczepionek AstryZeneci i Johnson&Johnson.
Linie komórkowe pochodzące z materiału aborcyjnego nie są wykorzystywane w produkcji szczepinek mRNA. Niemniej jednak, komórki HEK293 zostały wykorzystane przez Pfizera i Modernę na wstępnym etapie prac rozwoju swoich kandydatów na szczepionkę, by sprawdzić czy komórki te pobierają mRNA umieszczone w cząsteczkach nanolipidowych. Celem tych testów była weryfikacjęa najbardziej podstawowego założenia dla tych preparatów jakim jest docieranie do komórki ludzkiej na drodze endocytozy.
Szczepienia przeciw COVID-19 ratują życie. Wskazywanie, że jedne szczepionki są mniej moralne od innych, to budowanie ogólnej do nich niechęci. A przecież powinna przyświecać nam troska o bliźniego. Zaszczepienie – jakąkolwiek szczepionką przeciw COVID-19 – jest najlepszym świadectwem tej troski.
Więcej informacji na stronie: naukaprzeciwpandemii.pl
Komentarze