Współpraca i wymiana wiedzy. Istotny element doskonalenia (nie tylko) jakości
„Gdyby Hewlett-Packard wiedział, co Hewlett-Packard wie, bylibyśmy trzy razy bardziej produktywni”. To zdanie wypowiedział w 1980 roku ówczesny prezes firmy Hewlett-Packard, Lew Platt, mając na myśli zasób wiedzy posiadany przez jej pracowników1 . Wiedzy obecnej, lecz nieodkrytej, po którą trzeba tylko sięgnąć. Choć konstatacja ta dotyczy innej branży i odnosi się do produktywności, jest równie prawdziwa w aspekcie przemysłu farmaceutycznego i wiedzy, jaka jest udziałem jego pracowników. Także tego obszaru wiedzy i doświadczenia, które bezpośrednio bądź pośrednio związane są z wieloma, niejednokrotnie krytycznymi, aspektami jakości.

Dobra Praktyka Wytwarzania w rozdziale 1, dotyczącym Farmaceutycznego Systemu Jakości, podaje: „Wytwórca zapewni, że produkty lecznicze przez niego wytwarzane są odpowiednie do ich przewidzianego zastosowania, spełniają wymagania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu albo pozwolenia na prowadzenie badania klinicznego i nie narażają pacjentów na ryzyko związane z niedostatecznym bezpieczeństwem stosowania, nieodpowiednią jakością lub skutecznością. Odpowiedzialność za realizację tych celów jakościowych spoczywa na kierownictwie wytwórni i wymaga udziału oraz zaangażowania osób zatrudnionych w różnych działach i na różnych szczeblach organizacyjnych wytwórni, a także dostawców i dystrybutorów […]”.
Czy zatem zaangażowanie, współdziałanie i dzielenie się wiedzą na różnych poziomach struktury organizacyjnej można uznać za niezbędny klucz otwierający drzwi do osiągania celów (jakościowych) wyznaczonych przez ramy prawne, ale także pozwalający na podjęcie wyzwań biznesowych, z jakim przychodzi się mierzyć współczesnemu przedsiębiorstwu farmaceutycznemu?
Współpraca i dzielenie się wiedzą w teoriach zarządzania jakością
Wiele teorii zarządzania jako jeden z filarów wzrostu opisuje zaangażowanie nie tylko jednostki w wymiarze indywidualnym, ale także zbiorowym, m.in. jako szeroko rozumianą współpracę czy „wspólnotę” interesów, przekonań i wartości. Przykładowo można tu podać klasyczną już teorię zarządzania jakością TQM (Total Quality Management – zarządzanie przez jakość)2 . Jej myślą przewodnią jest powszechne zaangażowanie w sprawy jakości (i nie tylko) wszystkich pracowników przedsiębiorstwa, gdzie o skuteczności działań decyduje człowiek, jego motywacja oraz gotowość do pracy zespołowej, wspierana przez odpowiednią kulturę organizacyjną.
Koncepcje TQM wyrażone zostały m.in. w 14 zasadach Deminga, stojących u początków nauk o jakości, ale nadal w wielkim stopniu aktualnych. Jedna z zasad mówi o dążeniu do jak najbardziej rozwiniętej współpracy pomiędzy pracownikami z różnych działów, integrowaniu ich i usuwaniu barier w komunikacji. Znaczenie pracy zespołowej, wzajemnego inspirowania się i uczenia nabiera wagi także w innych koncepcjach, jak chociażby modelu Oaklanda (cele jakościowe osiągane dzięki profesjonalnej kadrze i pracy w zespole oraz odpowiedniej komunikacji) czy koncepcji Kaizen (rola m.in. pracy zespołowej, zaangażowanie wszystkich pracowników).
Cały artykuł przeczytasz w wydaniu 2/2022 Przemysłu Farmaceutycznego
Komentarze