Czym jest BELFRIT?
BELFRIT to wspólna inicjatywa Włoch, Francji i Belgii, mająca na celu stworzenie pozytywnej listy substancji roślinnych, które mogą być stosowne w suplementach diety. Próbę stworzenia listy podjęły się instytucje państwowe tych krajów, wskazując, że lista taka będzie użyteczna zarówno dla organów kontrolujących suplementy diety, jak i dla konsumentów, którzy otrzymają faktycznie zdrowy produkt oraz dla samego przemysłu, dla którego transparentność w tej dziedzinie jest szczególnie istotna.
Na razie tylko we Włoszech
Stworzona lista nie jest wyczerpująca i same użycie danej substancji nie zwalnia podmiotu wprowadzającego od odpowiedzialności za produkt. Nadal będą obowiązywać wobec ziołowych suplementów regulacje narodowe czy europejskie – przede wszystkim w zakresie jakości, jak i znakowania suplementów. Ponadto poza Włochami lista nie ma mocy prawnej i powinna być traktowana bardziej jako wytyczne niż wiążące prawo. Jak przyznają sami twórcy projektu, lista jest jedynie wstępem do stworzenia bardziej szczegółowego i obszernego opracowania.
Tylko bezpieczne substancje
Aby dana substancja roślinna (roślina) znalazła się na liście, musi być bezpieczna dla konsumenta, nie może mieć działania leczniczego, tj. nie może przywracać, korygować czy modyfikować funkcji organizmu (aczkolwiek, jak przyznają sami autorzy, wyznaczenie granicy jest często bardzo utrudnione) oraz nie może wprowadzać konsumenta w błąd co do jej wpływu na zdrowie i spodziewanych korzyści zdrowotnych. W dużej mierze podczas realizacji projektu oparto się na uznanych monografiach (WHO, ESCOP, EMA czy Europejskiej Farmakopei).
1025 roślin
Belgia zaproponowała 645 roślin, Francja 548, a Włochy 1182. Następnie propozycje scalono, gdyż część ziół pokrywała się, przy czym niektóre rośliny nie były w ogóle brane pod uwagę, ze względu na niemożność ich jednoznacznej identyfikacji.
Lista zawiera 1025 roślin, o których informacje pogrupowane zostały następująco: identyfikacji substancji i określenie jej nazwy naukowej, botanicznej ewentualnie synonimów; wskazanie rodziny botanicznej rośliny; części rośliny, która może być użyta; części rośliny, które muszą być dodatkowo monitorowane podczas produkcji z niej ekstraktu; określenie klasy chemicznej rośliny oraz zawartych w niej substancji (np. alkaloidów czy saponin); informacje dotyczące działania rośliny (w tym rekomendacje co do znakowania produktu); bibliografia oraz cześć podsumowująca – zebrane informacje, w szczególności dotyczące zagrożeń czy ostrzeżeń, które powinny zostać przekazane konsumentowi.
Fot.: www.freeimages.com
